www.sh10pp.fora.pl

prezio

Działania nad odbudową kopii telefonu polowego AP 30 trwają od 2 lat. Prace merytoryczno/montażowe prowadzili: Konrad Hojer (główny konstruktor), Bartłomiej Gałaj, Piotr Marciniak, Witold Kuciński.
W ciągu dwóch lat udało się pozyskać:
Org. okucia i przełączniki
Org. słuchawkę
Dzięki pomocy Panów :Pawła Sajewskiego, Piotra Krzysztofika udało się zdobyć dokumentację ikonograficzną w zakresie detali aparatu. Podziękowania należą się także Pawłowi Janickiemu oraz Centralnej Bibliotece Wojskowej.
Prace będą z aparatem będą trwały. Do pełnej odbudowy potrzeba:
-wykonać wyściółkę zielonym suknem pod słuchawkę we wgłębieniu słuchawki
-pas nośny wraz z charakterystycznymi okuciami
-kilka zewnętrznych okuć
-dodatkową słuchawkę
-pozostałe tabliczki znamionowe
Odbudowany aparat telefoniczny będzie jedyną kopią tego typu w Polsce wykonaną od podstaw.

Spotykany również w modernizacjach AP-27, AP-33, AP-34. Produkowany w dużych ilościach do 1934 roku. Ze względu na przestarzałą konstrukcję rozpoczęto prace nad opracowaniem nowego typu telefonu, czego efektem był aparat AP-36. Był to telefon induktorowo-brzęczykowy, wzorowany na modelach z I wojny światowej.

Aparat ma kształt prostokątnej skrzynki o wymiarach 280x175x155 milimetrów zaopatrzony jest w wieczko umocowane na zawiasach i zamykane na zamek. Narożniki skrzynki są zaopatrzone metalowymi okuciami. Części metalowe aparatu są przeważnie mosiężne. Wewnątrz części metalowe są niklowane, natomiast zewnętrzne są pocynkowane aby zabezpieczyć je od śniedzi. Do ścianek bocznych skrzynki przymocowany pas skórzany do noszenia aparatu przez ramię. Ciężar aparatu wraz z ogniwami wynosi 7,5 kg. Na przedniej ścianie znajduje się zameczek wieczka, na lewej bocznej okienko zasłaniane klapką, służące do wprowadzenia przewodów sznurowych mikrotelefonu i słuchawki dodatkowej. Na prawej bocznej ściance otwór na korbkę induktora i okienko do wysuwania dźwigni przycisku brzęczykowego. Na ściance tylnej zaciski linjowe L1 i L2 i zacisk przewodu uziemiającego Z, oraz płytka z otworkami przez którą wychodzą gazy z komory na ogniwa galwaniczne, Gdy otworzymy wieczko aparatu wówczas mamy dostęp do części aparatu, które służą do jego uruchomienia, a mianowicie mikrotelefon, słuchawka dodatkowa, zapasowa wkładka mikrofonowa umieszczona w osobnej przegródce, komora na ogniwa z przykrywą, klucz przerzutowy, śrubka regulacyjna brzęczyka z przeciwnakrętką, przycisk brzęczykowy. Na wewnętrznej stronie wieczka znajduje się schemat i gniazdko do korbki induktora. Wewnątrz skrzynki aparatu mamy następujące części, brzęczyk, induktor, cewka oporowa (opór gasikowy brzęczyka), dwa kondensatory - gasikowy i zaworowy w obwodzie liniowym, dzwonek na prąd zmienny, cewka indukcyjna i 2 odgromniki metalowe.

Opis pochodzi ze strony Piotra Krzysztofika (WWW.rkd.prv.pl)