www.sh10pp.fora.pl

prezio

Dzięki działaniu Muzeum w Łowiczu oraz wsparciu finansowemu Stowarzyszenia Historycznego im 10 Pułku Piechoty fragment historii Wojska Polskiego został ocalony.
Już niebawem będzie można oglądać na ekspozycji muzealnej profesjonalnie zakonserwowany karabin Berthier. Konserwacji dokonało Muzeum Wojska Polskiego na zlecenie Muzeum w Łowiczu.
Broń ta była na wyposażeniu m.in. „hallerczyków” stacjonujących w Łowiczu.

Opis:

Francuski karabin powtarzalny Berthier wz.16 (francuskie oznaczenie Mle 1907/15 M16) stanowił modyfikację poprzedniej wersji oznaczonej, jako wz.07/15 i został wprowadzony do uzbrojenia armii francuskiej w 1916 roku. Modyfikacja polegała na zastosowaniu pojemniejszego, 5 nabojowego magazynka w miejsce dotychczasowego, na 3 naboje 8mm. Broń posiada zamek tłokowy, ślizgowo-obrotowy, czterochwytowy, magazynek pudełkowy, wystający z łoża, ładowano za pomocą 5 nabojowych łódek. Lufa gwintowana o czterech bruzdach lewoskrętnych, przyrządy celownicze złożone z muszki i celownika ramkowo-schodkowego, wyskalowanego od 250 do 2400m. Karabin z długim łożem i nakładką sięgającą tylnego bączka, kolba z szyjką i wyodrębnionym grzbietem zaopatrzona w stalowe okucie stopki. Przedni bączek z koźlikiem i osadą do bagnetu. Do broni stosowano długi bagnet kłujący o czwórgrannej w przekroju głowni. Karabin Berthiera powstał na bazie karabinka wz.1892. Wprowadzenie go do uzbrojenia armii francuskiej miało zniwelować przewagę, jaką armiom krajów ościennych zapewniały karabiny powtarzalne wyposażone w magazynki pudełkowe. We Francji, bowiem standardowym karabinem pozostawał Lebel wz.1886/93, wyposażony w przestarzały magazynek rurowy. Podczas Pierwszej Wojny Światowej karabiny Berthiera obu wzorów (1907/15 i 1907/15 M16) współwystępowały z Lebelami, a pod koniec konfliktu broń tego systemu stała się najbardziej rozpowszechnioną w armii francuskiej.
Karabiny Berthiera trafiły do Polski w 1919 roku wraz z Błękitną Armią gen. Józefa Hallera. Liczba ich zwiększyła się znacznie na początku lat 20. za sprawą zakupów i wymiany zagranicznej. Przyjęcie broni systemu Mausera, jako standardowej w Wojsku Polskim, zapoczątkowało proces stopniowego wycofywania francuskich karabinów z pierwszoliniowych oddziałów. W 1939 roku w karabiny Berthiera i Lebela wyposażono żołnierzy niektórych jednostek Obrony Narodowej.

Właściwości
taktyczno-techniczne: kaliber 8mm,
masa broni 4,20kg,

Michał Mackiewicz
Muzeum Wojska Polskiego
[link widoczny dla zalogowanych]

przed konserwacją

Broń po konserwacji

ZA

Ile to wysiłku aby doprowadzić do odpowiedniego zabezpieczenia i konserwacji.
Ładna linia i bardzo podobny do karabinu Lebel.
Mam kilka starych rycin z 1924 roku. To jedna z nich: